Özelleştirmenin bilindiği gibi, ekonomide,devletin veya kamu sektörünün elindeki bir şirketin veya faaliyetin özel sektör tarafından devri veya devri .
Böylece, devletin özel yetkisi olan bir sektörün özelleştirilmesi, diğer ekonomik aktörlerin finansmana, malların üretimine ve hizmet sunumuna katılmalarına izin verir.
özelleştirmenin temel amacı göre, bir karşı ekonomik serbest piyasa sisteminin, azaltmak hükümet , bu şekilde inanarak, ekonomide sayesinde müdahaleyi , pazar karşılar daha verimli ve özenle ihtiyacı mal ve hizmetlerin serbest değişimi Tüketicilerin.
Özelleştirme, kamu kurumlarının ve özel teşebbüslerin kamu teşebbüslerinin özel sektöre satışı ile sınırlı olmayan, kamu kurumlarının ve özel teşebbüslerin rol ve sorumluluklarındaki değişiklikleri içerir.
Özelleştirme, üç ana yolla gerçekleştirilebilen bir süreçtir:
Kamu kuruluşlarının özel sektöre satışı.Özel mal ve hizmetlerin özel kuruluşlar tarafından idaresi.Devlet tarafından özel bir şirkete hizmet satın alınması.
Tarihsel olarak, özelleştirme üç aşamada işlemiştir. İlk aşamada, çimento fabrikaları, şeker fabrikaları ve oteller aldı.
Daha sonra elektrik, limanlar, telekomünikasyon ve yollar gibi alanlarda altyapı üzerinde yoğunlaştı.
Daha sonra, sosyal güvenlik, eğitim, sağlık veya sosyal ilgi konut gibi sosyal alanlarla devam etti.
Özelleştirmeler, savunucuları ve detraktörleri ile tartışmalı bir konudur.
Neoliberalist savunucuları,özelleştirmelerin pek çok kamu kurumunun performansını iyileştirdiğini ve verimliliklerini ve rekabetlerini artırarak memnun kullanıcılarla sonuçlandığınısavunuyor .
Onların eleştirmenleri, özelleştirmenin önerildiğinin, devletin kamu işlerini özel sermayenin elinde bırakmak için yaptığı söküm olduğunu belirtti . Ve özelleştirmeleri, hükümetlerin büyük işadamlarına lehte olan tipik bir çalışma tarzı olmaktan ve halkın zararına mahkum etmekle suçluyorlar.
Sevgi Canli Sohbet
